GEBED
Help me, Heer, vannacht mijn leven te bewaren.
Behoed me, Heer, uw dienaar toch, uw slaaf.
Hoor, Heer, mijn geadem in deze menigte, mijn graf.
Wiman, Christian: Stolen air;
selected poems of Osip Mandelstam.
New York 2012, p. 28
Een variant:
Schenk me de kracht, Heer, deze nacht te doorstaan,
want ik, uw slaaf, vrees voor mijn leven:
ik beweeg door deze stad alsof ik slaap in een zerk.
Mandelstam, Osip:
Complete poetry of Osip Emilevich Mandelstam;
translated by B. Raffel and Alla Burago.
Albany 1973, p. 188
Brown, Clarence:
Mandelstam. New York 1973, p. 126
◄║►
EEN VERGISSING
Uw gezicht pijnlijk ongrijpbaar
wist ik beneveld niet te raken;
dwaas hoorde ik “Heer”
omdat mijn mond niet zweeg
een vogel soeverein gevleugeld
verliet Gods naam mijn hart;
voor mijn ogen wervelt de nevel,
achter me een kooi, leeg.
Mandelstam, Osip:
Gedichte – Paul Celan (Übersetzer).
Frankfurt 2017 (oorspr. 1959), p. 21
Mandelstam, Osip:
Complete poetry of Osip Emilevich Mandelstam;
translated by B. Raffel and Alla Burago.
Albany 1973, p. 46
◄║►
TWEEGESPREK
Jouw smalle schouders waren bedoeld
om te zwellen onder de zweepslagen
te zwellen onder de zweepslagen
en te gloeien in de ijzige sneeuw
jouw kindhanden waren bedoeld
om witheet ijzer te tillen
witheet ijzer te tillen
en van hennep stroppen te vlechten
jouw tere voeten waren bedoeld
om blootsvoets te lopen over glas
blootsvoets te lopen over glas
en bloeddoordrenkt zand
zeker, en ik was bedoeld om voor u
te branden als een zwarte kaars
te branden als een zwarte kaars
en nooit te durven bidden.
Mandelstam, Osip:
Complete poetry of Osil Emilevich Mandelstam;
translated by B. Raffel and Alla Burago.
Albany 1973, p. 235
◄║►
OOK WAAN
Ook waan heeft een zin hier misschien.
Wellicht wordt bewustzijn, verknoopt als een cyste,
– in licht gewaar en in ruimte gezien –
wordt leven ontward en bestaan wij.
Zie hoe de spin in onbenul verzorgt
zijn vormloos verankerd, kristallen tempeltje,
een en al ruimte en gerichtheid:
alsof een ontwerp zijn maker bedankte,
alsof elke lichtstraal naar zijn bron werd gezogen,
alsof diep in de wildernis een burchtzaal verscheen
rond de adellijke gasten,
hun expressie gezuiverd van alle pijn…
Zoals op aarde, Heer, niet in de hemel.
Op aarde, en in een huis uit liederen gebouwd.
Zelfs de vogels, de meest fragiele, van vrees bevrijd.
O Heer, zó lang te leven…
Heb mededogen, vergeef me mijn woorden.
Laat me ze fluisteren, zachter nog dan fluistering:
als iemand in gebed.
Wiman, Christian:
Stolen Air; selected poems of Osip Mandelstam.
New York 2012, p. 67
◄║►
LIPPEN
Laat deze lippen zich zalven met leegte
nu wanhoop zelfs zich van jou keert
en jij eindelijk vallen leert.
Fragment uit: Bootleg love song, van Osip Mandelstam.
Bronnen: Wiman, Christian (tr.): Stolen air; selected poems of Osip Mandelstam. New York 2012, p. 29
Mandelstam, Osip: Complete Poetry of Osip Emilevich Mandelstam; translated by B. Raffel and Alla Burago. Albany 1973, p. 190
◄║►