PRIMITIEF
Vlammen van adem molken zij
tot dagenlange godenzang
zo laait het vuur van eerbied
dat elders in verdwazing dooft.
◄║►
GAST
Liefde straalt van zijn gezicht
maar wat hij doet blijft ingetogen
op zijn plaats
na het feest voor de geslaagde dag
loopt hij terug naar waar
hij thuishoort
het wijsje op zijn speeltuig
was nooit voor ons
bestemd.
◄║►
GENOTEN
Altijd staat de lach voorop
of in geval van vals gebit
toch altijd nog het lijf
zo wordt de dood een saai
gedenken van wat leven
had kunnen zijn geweest
maar stel de lach vergaat
in deernis desnoods
om eigen ongeluk
dan blijkt het lichaam
in slijtage plots
vreemdste onderstroom.
◄║►
HIJ
Hij is niet hij
dit is wat je weet
was je hem dan
zag je je niet
intussen verloopt
jouw personage
terwijl hij stenen
voedt.
◄║►
RUIMTE
Het kind vangt zijn ballon
de schuurdeur staat open
een vraag wordt gesteld.
◄║►