Pelgrimage

1 – WERELD

PREDIKING

Er golft een adem
vertrouwd zingend doorheen
vreemde zielenood

naamloos schenkend jou
omtrent het bestaan der dingen
vergaan van waan

in naadloos houvast
dienen heldere woorden heilig
ons aarzelaars te borgen

dienen strikt ons dolenden
tuimelend in de vervuilde huid
van atomaire goedheid

te hoeden voor bedrog en te duiden
lavakracht massief
in onze vele broze ledematen.

BEDELEN

Geen eigenaar of locatie
erkennend berg ik werelden
in mijn wet

gelovig schoeisel brengt
rijkste giften steeds
lichter vult zich deze nap

onthechtingsadel
zingt in ons als antwoord
op de vrijheidswens

wij zwervers kozen barse liefde
te oefenen als heling voor
nomadisch weefsel

verzadiging wordt voelbaar
voor wie zo wandelend
leeft in leegte.

MEDITATIE

Draai de mantras, poets
de boeddhas, stook het dampsel
van fijnste goudgeur

de buigingen zullen grondig
zuiveren en in bevrijdingspret
ons soepel binden

met de saaiheid van beelddwang
de potsierlijke maar kwelzieke
paringsdans van dagelijkse

godenduivelwaangestalten
met hun doorgestoken eigenheid
en hoogst speciale gekte

zijn allen wel vertrouwd hier
die uitgerust hun toevlucht nemen
tot kiemende goedheidsmoed.

◄║►

2 – ONDERZOEK

LIJDEN

Het karnen van de oefengeest
laat oceanen wervelen maar welk
mens kan voorgoed zo wiegen

vluchtig wordt men hier verteerd
in dit waanpaleis waar zelden
zich een juweel verwaardigt

zo hevig lokt weefsel en stampt
en hunkert frêle adem dat dagelijks
wij stijgend dalend sterven

het karnen van de oefengeest
verdunt behoeftig bloed
tot verhelderende volheidsdamp

slaat blinde aanspraak stom
op sprankelende visioenen van
levend bedoeld zijn.

ZUIVERING

Veeg het vuil van vele eeuwen
minuscuul verdeeld over
miljarden hongerwezens terug

naar de bodem van mijn hart
in het oog ervan laait de haard
waar amoebes zich warmen

gloeiende moeitesintels
vinden slim troostend toegang
tot kruin en onderbuik terwijl

vrijpostig opent de natte huid
van inspanning haar poriën voor
schroeiende overgave

nergens eindigt de gewisheid
dat louter kracht is deze
vreemde vleesvracht.

GELOFTE

Wat is ons reële aandeel
in dit oorzaakloos orgastisch
smeltspel

levert alle inbreng niet veel
te trots bewijs van
veel te overbodig zijn – nee

lang genoeg hield jij je schuil
in de laffe loges van
lichaamsvreemde afheid

dharmadruppel-ordelid,
plooi je dorstige lippen rond
het oceanisch ambacht

dan zal de goede vorst
jouw prille pogen
opgelucht bekrachtigen.

◄║►

3 – OEFENEN

VRIJGEVIGHEID

Stop met domweg schenken
van saaie waarheidsliefde
in roestig gelijk

ruil de dooie norsheid
voor gemak dat jou ontgrenst
in werkelijk voorzien zijn

van apparatuur die
geboortepijn traceert voorbij
willekeurig welke vuist of traan

zo zal het gaan
jouw bevrijden van
de weerzin je te wijden

aan zo iets eenvoudigs
als aandacht, mededogend
verlost zijn van houvast.

DISCIPLINE

Misdrijf overwint men niet
uit gewoonte of verveling
ga je enkel dood maar

die oprecht zijn best doet
zal goedheid
nergens lastigvallen

jij zult ruimte hebben
met lampions niet langer
schamel te hoeven leuren

in dit komen en gaan
is duizeling aanvaarden
de beste blijk van helderheid

laat vermogen stromen
beleving die uit niets beweegt
schokvrij te dienen.

AANVAARDING

Dieper, breder, directer
de bedding benutten
die vorm met leegte mengt

meesterlijk worden
in harmonisch aangestuurde
detonatie van droombastions

door confrontatie
oordeel en terechtstelling
krachtig te benutten

door de bom van status
en succesverhaal vakkundig
te demonteren

andermans waan, woede en wens
uiterst vriendelijk te
ontvreemden.

◄║►

4 – HULP

LERAAR

Er is er steeds maar één
die de poort opnieuw opent
na alle pijnlijke taxaties

leidt hij je schimmig
door het duister van vale
gangen, kille nissen

dan sombert zich je geest
met alle onbegrip stuk
op zijn onterechte vrolijkheid

totdat hij eenvoudig zegt ja
ga door de poort naar waar
geen poort verschijnt

het behoedt jou voor de waan
te moeten sleutelen ooit
nog aan dit vredig lichaam.

GEZELSCHAP

Het kostbare kan bloeien slechts
in ruimhartigste waardering
verborgen blijft het anders

ons verzorgen stugge struikelaars
hoofdschuddend je behoedend
voor veel ernstiger gevaar

wie uit wettelijke noodzaak en
wilskracht zich nuchter opmaakt
voor ontbinding

ontmoet instant de tekens van
veelzeggender bestaan
de lichte, steile, warme context

van wie thuis is
in waar jij zo krom juist
steeds vandaan wou gaan.

WAARHEID

Enkelvoudig werkt het vele
waar vorm eist volop samenhang
en nergens nog een geest

die ik zegt
enkel wij dus zelfs
geen zich ontkennend ik

welk doel kan ons hier sterken
ruggelings leunend
in de rauwe liefdeszee leer je

sproeien het diepe ademnat
door alle razende vertakkingen van
aders en organen rijpend zo

de planetaire voorraadschuur
van altijd overvloedig
menszijn.

◄║►

5 – MIDDELEN

LICHAAM

Gestolde geest slaat steeds
op slot zelfs al waait
van oorsprong hier de bries

en siddert heilige werking
door de tijdgebonden knopen
in dit magisch weefsel

vermoeid door geur en smaak
rakelings betoverd tastend
naar vuriger verband

waant hoe eenzaam zich
dit object hoe kwetsbaar voor
de van buiten weids

van binnen nauw vermoede
machtig stampende
bedoeling.

ADEM

Wind of vuur of oceaan
verdampen in het kosmisch raadsel
dat ons deze glijvlucht schenkt

beademt ons een vleugellied of
bezingt ons vogels levenskracht,
dat wij zo prachtig pelgrimeren

raak onderweg niet uitgeput
noch ziek of weer eens stervende
en blijf kien op kapriolen

wiekslag schenkt jou koelte
zodra aan ingebouwde bron ontstijgt
de heilige neuriekreet

van soevereine innerlijkheid
die elke teug bewust benuttend
jou stuurt door engste wending.

GEEST

Zo subiet liet mij de fotografe
glimlachen dat ik vergat hoe
indrukwekkend strak te zijn

ernstiger vergat ik haar
te danken voor deze lichte
les in normaliteit

eenmaal thuis vraag je je af
of dit niet is hoe alles
vanzelf zorgt voor evenwicht

de rust in deze overweging
voelde verlevendigend genoeg om
geen maatregel te hoeven plannen

achter mij in de oude houten kast
oefenen braaf de soetra’s zich
in denkbaar stevig ronken.

◄║►

6 – AANKOMST

INZET

Oogverblindende perspectieven
zijn hier even welkom
als spierpijn of een kopje koffie

niets hindert de beoefenaar
hardnekkiger dan voorkeur niets
eigenlijkers is nodig dan

onzin achterwege laten
van geeuwzekere heiligheid
of lenig problematiekgepruts

zie direct wat bedoeld wordt
werkelijk in jouw ene hart
zodra je wordt geraakt

doe je roerloos je best
te ontdekken hoe snel zich
nergens iets beweegt.

CONCENTRATIE

Zo ver gezocht blijkt
veel nabijer
wat ons blijvend boeit

zo intiem
dat al het overige
zich ondenkbaar toont

zo doorgrondelijk
dat niets aanvullends
nog voorvalt

zo vitaal dat
zelfs dit loze niets
zich stilaan roert

tot klonter vlees
die barstensvol zegen
domweg liefde boert.

WIJSHEID

Het mysterie moet geconsumeerd
om volmaakt geëtaleerd
alle wezens te doorademen

ik ken de harde werkbank
zwetend tijdens lunchpauzes
en weet dus wat de baas bedoelt

als zij openlijk mij declasseert
tot ontaarde sterveling die
nergens meer rendeert

betreed ik een moderner leerplek
voor nutteloze onderkruipsels
met aanleg tot verdwazing

happig op hoe het leven
inspeelt op wat aan onmin en illusie
ons zo hysterisch bevalt.

◄║►

7 – BELEVING

MUZIEK

Elke vezel trilt onophoudelijk
badend in de gloed
van ongerepte noodzaak

nergens iets omslachtigs
ruim beoogds of fel ontmoedigds
sprankelen de klankjuwelen

zelfs het ontmanteld strijdlied
zwalkt harmonisch
door alle dwaze dronkenschap

vervoering kan gevaarlijk zijn
voor stervelingen met hun doffe
huid van aarzelglas

repeteer daarom ooit gestild
door dieper leed des te alerter
het goddelijk lied van overgave.

DANS

De wereld is verstrikt zijn
in een geestelijke veldslag krijger
eender welke opdracht

glanst niet ook in jouw pupillen
het opzichtig zwaard
van wijsheidsverband en

hoe stuwt in volle camouflage
niet jouw strakke puls
van onbaatzuchtigheid

laat dus de oude drakendans
zwieriger nog rond het wensjuweel
jou doen zegevieren

over resterend gebrek en jou
je doen wijden aan herstel van ieders
hartgrondig vertrapte bloei.

POËZIE

Sluit de logboeken maar
en doof bij vorstelijke aankomst
je laatste schamele licht

knielend op het harde steen
in duisterste schikking wordt ons
geopenbaard de woeste regel

van gewijde ademblijk
die laag-bij-de-gronds bevrijdend
getuigt van liefdevolle orde

teug op teug
verslindt jouw schuchter lijf
het jongste teken van verbijstering

woord voor woord gutst voortaan
door die vele trouwe vezels
vreedzaam toverspul.

◄║►