Voor Lucebert:
dierbaarder dan duurste wanklank
de oude stem van steen.
HEILIGING
Je blik als lichtbron
je buik als centrum
je lijf als veld
je stem als klank
je woord als waarheid
je huis als tempel
je partner als leraar
je leraar als jezelf
je adem als voedsel
je denken als bedoeling
je hart als antenne
je wereld als habijt
je werk als zaaigoed
je mond als aambeeld.
◄║►
VIEREN EN WIJDEN
1.
Elk bedenksel dat ons
verlokten belaagden
meent te binden
is vals bevonden
aanname van nooit
ontstane afloop
ochtendlijk opgaan pas
schenkt helend licht
waarin het dagpad klaart
om vers te laten klieven
jouw zwaardkunst
elke dichtgeslagen wond
wijze krijgers huldigen
hun instant opdracht
met woordloze eenvoud
strakke gunning en
de zich delende inzet
van volstrekt beleven.
2.
Jij held die moedig eerst
zichzelf moest verslaan
bent betrouwbaarste hulp
nu ons bekakt lichaam
de ruwere spoeling zoekt
van innerlijk verbranden
langszij spetteren huizen
verhalen lotgenoten over
kraters vaardig vermeden
maar betreden door jou
die de ongein aanvaardt
van een afgedankt brein
aanstaande ontbinding
eeuw op eeuw vervloekt
onthult zegenrijker hand
en dierbaarder aandrang
wellend uit steviger bodem
onder alle ijl getij.
3.
Laat ons druppel zijn
die oceanen puurt en
vlaag op vlaag stuurt
steendamp als borging
van het wijsheidsoog
dat uit leegte leeft
jouw ruimtelijk vocht
mengt de vurige weelde
van cellenzon vlammend
in mild laaiende adem
dwars door de vrieskou
van ons eindig vlees
alle dorstwezens mogen
heffen hun diepste dronk
als evenzovele narren
aan een vredig vorstenhof
schuchter dansend de
wilde waarheidstred.
◄║►
TIJDSBESTEDING
Horizontaal
Egootje is als
een autootje,
je kunt er vaart
mee maken maar
beide eindigen ze
op de sloop.
Verticaal
Volheid is de zegen
van koelste dharmaregen,
alle bodemleven
komt tot bloei
en nergens enig
eind in zicht.
◄║►
DROOMVIS
Wat waan jij droomvis je
gevleugeld hoe ver dreef jou
het ijle luchtverkeer
ontwijk je zo de spetters
die fel jou willen winnen voor
vorstelijk vochtdomein
van water is ons weefsel
uit adem stampt jouw geest
in planetaire spoeling
wijsheidsoceaan
kom geef volste vinslag
aan dit gulle ambacht
dat lijden mag ontbinden
en jou schenken zegels van
fijnst juweelgezag
huldig kracht nu jou
van ruw ontgonnen trouw
het licht klaart
opgelucht opent
elke liefdevolle geest zich
voor de bulderende grondrust
als vuur dat enkel vuur is
ruimer laait dan al wat vult
laat leven zich voltrekken.
◄║►
LIEVERDJES
Lieverdjes uit glorietijd
strijden van nature
edel om ontwaken
al gonst de wereld nóg
zo loom dat droom
ons zal vermaken
nooit sterker huilt
een lerend hart dan
innerlijk bewogen
niets mooiers voedt
jouw waarheidsbloem dan
vuur van mededogen.
◄║►
PELGRIM
Het was de drek van zelfmeelij
die me van schoeisel deed wisselen
om te mogen betreden de tempel van liefde.
◄║►
BOEDDHADOMEIN
Welk licht sterveling
heb jij nodig
om levenslang innerlijk
streelbaar te zijn
drift en list
duisteren jouw geest
in ijdel gedroom
en lekkende adem
laat een witte mythe
vers verzadigd
vieren jouw wereld
die nergens bestaat.
◄║►
GEBED
Zuiver leven, laat kennen
grote goedheid, laat proeven
open hart, laat zijn
kracht die ons spoelt
adem die ons draagt
licht dat ons toont
elk moment beroering
in alle moeite beweging
ieder motief bedoeld
leer ons, zuiver leven
gun ons, grote goedheid
bevrijd ons, open hart.
◄║►
GRONDTOON
Overal waar adem stroomt
golft bodembewust de ene
grondtoon van bedoeling
stiller dan bedenksels en
altijd ruimer dan houvast
omdat werkelijke liefde zoveel
eerder al wist te zingen
het lied van verlof
vleesgeworden levenskunst
verstaat en mompelt
vergeef me dat ik dagelijks
miljoenenvoudig stoor
op deze oude weg naar huis
valt zoveel nieuws te leren dat
leunen in dit diep gemak maakt
struikelen tot eerzaam vak
twaalf wijze handen
tonen celbewogen hun
uit vorm tredend gebaar
van dieper ontstaan
naar fijner vergaan
deint goddelijke koorzang
in al wat het doet
ons vol tegemoet.
◄║►
MENSEN
Het bedrog, de aarzeling, een zakdoek
elk een wimper trillend in tegenlicht
wie is er hier die niet stilletjes
overweegt toch maar te vluchten
voor aanstaand groter leed van
onomkeerbaar lijkende spiegels en
woorden die met hun imposante wielen
verpletteren onze aandacht
bodemloos verdwijnen de dagen
in het calcuul van hartekrimp waar
door fijnmazige ademnood
marcheren kevers van mislukking
kom, leer onmin weigerend
te strelen hun tentakels
laat beitelen het wensjuweel
in vlees haar koelste lavazang
een tijdloze zucht, directe voeling
een laatste naijlend gebaar
klaar jouw oog voor de hartsoceaan
wees blij in kracht te staan.
◄║►
BLOEM
Boeddha’s bloem draait
om en om en
laat de wereld buigen.
◄║►
MAANBESTAAN
Wie waarheid wenst te dienen
dient te weten wel hoe
niets ontstaat
wonderwet leert
wijze mens dat stervend
dus men niet vergaat
adem doorspoelt vlees
en geest in vrede
helend wond en waan
elk spiegeloog ontraadselt
zich bij levend
maanbestaan.
◄║►