Levensgeheim

Deze grond absorbeert overbodigs
iedere korrel ademt goedheid
op wens van geheim

je belandt hier concentrisch
spiralend omlaag
uit niets dan driftig lijden

verbazend hoe weinig vraagt
aandacht of actie
waar levensvreugde regeert

deze reductie ten goede
aanvaarding ten volle
besteding ten nutte

lofprijst de totale mens
in eenvoud van aanpak en zicht
op context en bedoeling

hij neuriet zij danst
wij komen bijeen in steeds
wonderlijker weefsel

dat bewegingloos ademend
doortrilt kosmisch klankspel
van vurig, vochtig bevel.

Uit: Oersteen / Landerij.
Voor meer poëzie-audio, zie de podcast Vuurvocht

◄║►